به گزارش پایگاه خبری شاهین شهری ، نرگس آبیار ـ کارگردان «سووشون» امروز ( شنبه ـ دهم خرداد ماه )، یک روز پس از توقیف سریالش در یادداشتی از این تصمیم انتقاد کرد و اظهار داشت : “ما برای «سووشون» خون دل خوردیم ، در برابر این حذف بیرحمانه سکوت نخواهیم کرد” . وی با واکنش نشان دادن نسبت به توقیف سریال «سووشون»، اتفاقات را به ساترا نسبت داد. هیات مدیره انجمن شرکتهای نمایش ویدئوی آنلاین نیز در واکنش به مسدود شدن پلتفرم نماوا متنی را منتشر کرد.
نهم خرداد “نماوا”، به عنوان پلتفرم پخشکننده سریال، پس از اینکه به دستور قضایی مسدود شد، در اطلاعیهای اعلام کرد که حدود ۲۰ دقیقه از سریال «سووشون» حذف شده است و گرفتار اختلاف سلیقه فقط بر سر ۶۲ ثانیه شدهاند!
نرگس آبیار در متن یادداشت امروز خود در صفحه رسمی سریال نوشت:
مردم عزیز و نجیب ایران
سپاس از دلها و نگاههای گرمتان که در اولین ساعات پخش سریال «سووشون»، با ما همراه شد و نشان دادید که روایتِ درد و رنجِ این سرزمین، هنوز هم در دلهای شما زنده است.استقبال کمنظیرتان از نخستین قسمت این سریال در همین ساعات اولیه، برای من و همکارانم نه تنها دلگرمی، بلکه عهدی دوباره بود؛ عهدی برای ایستادن، برای ادامه دادن، برای پاسداری از حقیقتی که باید بیپرده و بیپیرایه بازگو شود.
اما افسوس بلافاصله پس از پخش سریال، سکوی نماوا تهدید به فیلترینگ شد و این موضوع بلافاصله پس از تهدید اجرایی شد.
به همین دلیل سووشون نیامده، به دلیل بازیهای پیچیده و پنهان ساترا توقیف شد. بماند که آنچه در قسمت اول به نمایش درآمد به دلیل ممیزی آشکار، آنچیزی نبود که ما با تمام وجود ساخته بودیم. بخشهایی از روایت، از صداقت افتاد. صحنههایی که باید دیده میشد، حذف شد، محو شد و بیصدا شد.
حتی آنگاه که اراده کردیم تا در میان شهر، از قاب بیلبوردها و تابلوها با شما سخن بگوییم، درهای تبلیغات محیطی را نیز بر روی «سووشون» بستند.
چگونه ممکن است سریالی که بر اساس رمانی فاخر از سیمین دانشور، نویسندهای پیشرو، ملی و جهانی، ساخته شده و بارها و بارها در نیم قرن گذشته در همین کشور تجدید چاپ شده و تمام مراحل قانونی را طی کرده است، تنها چند ساعت پس از انتشار نخستین قسمت، با دستوری ناگهانی و مبهم، متوقف و سکوی پخشش فیلتر شود؟
چه کسی پاسخگوی این حجم از توهین به شعور مخاطب، بیاحترامی به تلاش هنرمندان، و تخریب سرمایه اجتماعی هنر این سرزمین خواهد بود؟
سووشون نه یک سریال معمولی، بلکه روایت یک تاریخ بود. صدای یک زن در میان هیاهوی مردانهی قدرت. روایت مقاومت، درد و ایستادگی. ما برای ساخت این اثر، با دقت، وسواس و احترام به خطوط قرمز رسمی کشور، پیش رفتیم. اما آنچه دیدیم، بیقانونی در پوشش قانون، و حذف در سایه ترس از صداهای مستقل بود. ما نه خلافی کردهایم، نه قانونشکنی. این رفتارها نه توجیهپذیرند، نه قابل سکوت.
چه نهادی، با چه مجوزی، در چه فرآیندی، اجازه میدهد به این شکل حیثیت یک اثر فرهنگی، و زحمات دهها انسان شرافتمند، زیر پا گذاشته شود؟
ساترا که مدعی نظمبخشی به فضای نمایش خانگی است، چرا به جای حمایت، تبدیل به ابزاری برای انسداد و محدودسازی هنر شده است؟ آیا قرار است هر هنرمندی که صدای متفاوت دارد، با تهدید و توقیف حذف شود؟
من از سکوت خستهام. از بیاعتنایی نهادهای مسئول به شأن هنر و هنرمند، دلگیرم. این شیوه برخورد با آثار فرهنگی، یعنی رسمیت دادن به ترس از تفکر. یعنی پاداش دادن به بیخطر بودن، و تنبیه کردن صدای مستقل. ما برای «سووشون» خون دل خوردیم. اما امروز، در برابر این حذف بیرحمانه، سکوت نخواهیم کرد.
.
هنر، تریبون قدرت نیست که با اشارهای خاموش شود. ما فرزندان این خاکیم و از دل همین مردم برخاستهایم. حق ما نیست که پس از سال ها زحمت، به این شکل تحقیر و حذف شویم. سووشون را متوقف کردید، اما این صدا خاموش نمیشود.
نرگس آبیار
کارگردان سریال «سووشون»
بیانیه انجمن صنفی شرکتهای نمایش ویدیویی آنلاین
همچنین در بخشی از متن منتشرشده توسط هیات مدیره انجمن صنفی شرکتهای نمایش ویدیویی آنلاین به مسدود شدن پلتفرم پخشکننده، آمده است:
«فیلتر شدن ناگهانی پلتفرم نماوا، یک بار دیگر توجه افکار عمومی و فعالان حوزه رسانه را به برخوردهای سلیقهای و بعضاً غیرشفاف با پلتفرمهای نمایش خانگی جلب کرد. نکته قابل تأمل در این تصمیم، این است که به جای مسدود کردن محتوای مورد مناقشه، کل دامنه پلتفرم مسدود شد؛ در حالی که محتوای تولید شده در پلتفرمها، هنوز از طریق کانالها و سایتهای غیرقانونی و بدون هیچ مزاحمتی در دسترس است.»
در بخشی دیگر از این بیانیه این پرسش مطرح شده است که «چرا به جای مسدودسازی کانالها و شبکههای ماهوارهای که بیوقفه محتوای قانونی پلتفرمها را به تاراج میبرند، پلتفرم قانونی قربانی میشود؟ آیا این رفتار، جز تضعیف پلتفرمهای داخلی و تشویق کاربران به مهاجرت به بسترهای غیررسمی، نتیجه دیگری خواهد داشت؟»
در پایان هم ابراز امیدواری شده است، «به جای سیاست یکشبه و برخورد قهری با پلتفرمهای قانونی، رویکرد اصلاحی و مبتنی بر گفتوگو جایگزین شود.»
خواستگاه و روایت سریال سووشون
در میان آثار ادبی ایران، رمان سووشون نوشتهی سیمین دانشور جایگاهی ویژه و ماندگار دارد. این اثر که با نثری روان و داستانی عمیق، روایتی از عشق، مقاومت و فداکاری در بستر تاریخ معاصر ایران ارائه میدهد، نه تنها در ادبیات بلکه در قلب خوانندگان نیز نفوذ کرده است.
سریال سووشون داستانی تاریخی-اجتماعی است که در بستر شیراز دهه ۱۳۲۰ شمسی، همزمان با اشغال ایران توسط نیروهای متفقین در جنگ جهانی دوم، روایت میشود. این اثر، زندگی خانوادهای از طبقه متوسط را به تصویر میکشد که درگیر تحولات سیاسی و اجتماعی زمانهی خود هستند.
نام سووشون از مراسم سوگواری کهن ایرانی برای شخصیت سیاوش، قهرمان اسطورهای شاهنامه، گرفته شده است که نمادی از مظلومیت و شهادت است. این نامگذاری به سرنوشت یکی از شخصیتهای اصلی رمان اشاره دارد که همانند سیاوش، مظلومانه قربانی میشود.
سیمین دانشور در این رمان، با بهرهگیری از زاویهی دید دانای کل محدود به ذهن زری، خواننده را به درون زندگی روزمرهی یک خانوادهی ایرانی میبرد و همزمان، تصویری کلان از جامعهی تحت استعمار ارائه میدهد. رمان نه تنها به مسائل سیاسی مانند اشغال ایران و کودتای ۲۸ مرداد (که به طور غیرمستقیم در داستان انعکاس یافته) میپردازد، بلکه به موضوعات اجتماعی چون نقش زنان، اختلاف طبقاتی و فرهنگ بومی شیراز نیز توجه ویژهای دارد. استفاده از واژگان و اصطلاحات شیرازی، به داستان رنگ و بویی محلی بخشیده و آن را به اثری اصیل و قابل لمس تبدیل کرده است.
این رمان در سال ۱۳۴۸ منتشر شد و به عنوان یکی از برجستهترین آثار ادبیات معاصر ایران شناخته میشود. این رمان، اولین اثر بلند داستانی نوشتهشده توسط یک نویسندهی زن ایرانی است که تا سال ۱۳۹۳ به چاپ نوزدهم رسید و تاکنون بیش از پانصد هزار نسخه از آن به فروش رفته است.
سووشون به ۱۷ زبان از جمله انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، ژاپنی و چینی ترجمه شده و در سطح جهانی نیز مورد تحسین قرار گرفته است. این رمان، به دلیل ساختار دو لایهی روایی و تمثیلی، هم به عنوان اثری واقعگرا و هم نمادین شناخته میشود.
اقتباس سینمایی و نمایشی از این رمان پیشتر نیز مورد توجه قرار گرفته بود، اما اکنون با سریال سووشون به کارگردانی نرگس آبیار، این شاهکار ادبی در قالبی تازه به مخاطبان عرضه گردید.
سریال سووشون به کارگردانی نرگس آبیار – یکی از برجستهترین کارگردانان سینمای ایران، ساخته شده است. آبیار که پیشتر با فیلمهایی چون «شیار ۱۴۳»، «شبی که ماه کامل شد» و «ابلق» توانایی خود را در روایت داستانهای عمیق و تاثیرگذار نشان داده، در اولین تجربهی خود در شبکهی نمایش خانگی، پروژهای جسورانه را به عهده گرفته است.
فیلمنامهی سریال، اقتباسی از رمان سیمین دانشور، توسط خود آبیار و با همکاری تیمی از نویسندگان نگارش شده و تهیهکنندگی آن را محمدحسین قاسمی بر عهده دارد. این سریال که با سرمایهگذاری پلتفرم نماوا تولید شده، با بهرهگیری از بازیگران محبوب سینما در دنیای سریال و داستانی پر التهاب، نوید یک تجربه تماشایی را به نمایش گذاشت ، متاسفانه ساعاتی پس از پخش اولین قسمت آن توقیف شد و پلتفرم نماوا نیز به عنوان سرمایه گذار و نمایش دهنده آن مسدود گردید.