اخبار ویژه
با تیگو 8 پرو e پلاس مجهز به گیربکس پیشرفته DHT برای تجربه نهایت لذت رانندگی آماده شوید!

ماجرای آسفالت و ایزوگام پل تاریخی شهرستان در اصفهان

توضیحات میراث فرهنگی اصفهان درباره عملیات عایق‌بندی عرشه پل شهرستان

در پی انتشار تصاویری در شبکه های مجازی با عنوان «ایزوگام قدیمی ترین پل اصفهان متعلق به دوران ساسانیان» اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان توضیحاتی رامنتشر نمود.

به گزارش پایگاه خبری شاهین شهری، شب گذشته تصاویری با عنوان «آسفالت پل تاریخی شهرستان در اصفهان» در فضای مجازی منتشر شده که موجب نگرانی فعالان میراث فرهنگی از شیوه مرمت این پل با دیرینگی ساسانی و آل بویه شده است.

به دنبال بررسی این موضوع توسط پایگاه خبری شاهین شهری ، مشخص شد که کف فرش پل تاریخی شهرستان در روزهای گذشته برچیده شده و حالا تصاویری از این پل در فضای مجازی منتشر شده که نشان می دهد عرشه پل، قیر و گونی شده است و همین موجب نگرانی برخی از شهروندان و فعالان میراث فرهنگی نسبت به مداخله غیراصولی در مرمت یک اثر تاریخی ۲ هزار ساله شده است.

ماجرای آسفالت و ایزوگام پل تاریخی شهرستان در اصفهانادامه پیگیری از اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان بیانگر آن شد که این اثر تاریخی توسط پیمانکاری که دارای رتبه بندی لازم، از سوی اداره کل میراث فرهنگی اصفهان در حال مرمت است و به گفته معاونت میراث فرهنگی اصفهان، پوشش کار شده بر روی عرشه پل آسفالت نیست و کف این پل با هدف ایزولاسیون رطوبتی قیر و گونی شده تا پس از اصلاح، کف فرش سنگی کار شود.

وحید ذاکریان مدیر دفتر فنی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان اصفهان در این خصوص با تاکید بر تصاویری که در شبکه‌های مجازی منتشر و اعلام شده که پل شهرستان در اصفهان آسفالت‌ریزی و ایزوگام شده، اشتباه است.

مدیر دفتر فنی اداره‌کل میراث‌فرهنگی استان اصفهان با تاکید بر اینکه این پل تاریخی ، قدیمی ترین پل تاریخی احداث شده بر روی زاینده رود است و در ۴۰ یا ۵۰ سال گذشته یکسری مرمت‌های اساسی بر روی آن انجام شده است ، ادامه داد : در آخرین مرحله از مرمت‌های اساسی روی این پل که در بیش از ۵ دهه گذشته انجام‌ شده ، از مصالح ناهمگون در عرشه این پل استفاده شده و همچنین در ملاتی که درگذشته برای نصب سنگ‌فرش‌ها به‌کاربرده بودند از آهک نیز استفاده‌ شده بود و ترکیب آهک و برخی مصالح ناهمگون همچون قیر باعث از میان رفتن تدریجی عایق قیر و گونی بستر عرشه پل‌ شده بود.

ماجرای آسفالت و ایزوگام پل تاریخی شهرستان در اصفهان

وی در این خصوص تصریح کرد : این فرایند با توجه به نیاز وافر به مرمت اساسی این پل از یک‌سو و همچنین تداوم خشکسالی و احتمال فرونشست پل‌های تاریخی اصفهان از سوی دیگر و همچنین با هدف حذف مصالح ناهمگون به کار رفته در مرمت‌های گذشته از سوی دیگر و لزوم عایق‌بندی عرشه پل عملیات مرمت پل ضمن سبک‌سازی عرصه و حذف الحاقات مرمت‌های غیراصولی گذشته بسیار حائز اهمیت می باشد.

ماجرای آسفالت و ایزوگام پل تاریخی شهرستان در اصفهان

ذاکریان افزود : به این دلیل برنامه اداره کل میراث فرهنگی اصفهان این بود که عرشه این پل به طور کامل و اساسی مرمت و علاوه بر آن مصالح ناهمگونِ مرمت های پیشین نیز اصلاح شود، فلذا با توجه به قراردادها و بودجه های تخصیص یافته ۱۴۰۱ – ۱۴۰۲جهت مرمت ، عملیات مربوطه بر اساس ضوابط به پیمانکار حائز شرایط واگذار گردید.

مدیر دفتر فنی اداره‌کل میراث‌فرهنگی استان اصفهان همچنین از اتمام عملیات عایق‌بندی عرشه پل تاریخی شهرستان در محور شرق شهر اصفهان خبر داد و افزود به این منظور در ابتدا سنگ‌فرش‌ها جمع‌آوری و پیرو آن عایق‌بندی در لایه‌های زیرین کف عرشه با قیر و گونی انجام شده و در خاتمه نیز عملیات نصب سنگ‌فرش‌ها مجدداً انجام خواهد گردید.

وی ادامه داد: پوششی که بر کفِ روی پل شهرستان کار شده، آسفالت و یا ایزوگام نیست بلکه تنها یک لایه سبک و نازک قیر و گونی با هدف ایزولاسیون رطوبتی در لایه های زیرین می باشد تا پس از اصلاح، کف فرش سنگی روی آن مجددا نصب گردد.

ماجرای آسفالت و ایزوگام پل تاریخی شهرستان در اصفهان

وحید ذاکریان خاطر نشان کرد که مرمت پل شهرستان با هزینه میراث فرهنگی و توسط پیمانکار تأیید شده در حال انجام است و به بافت پل آسیبی وارد نخواهد شد و تصریح نمود : بر این اساس عملیات کف‌فرش پل بصورت کامل توسط پیمانکار آغاز و مصالح ناهمگون جمع‌آوری شد و در ادامه سبک‌سازی نیز انجام و در حال حاضر برای عایق‌بندی پل از لایه نازک قیر و گونی به سبک سنتی استفاده شده است و در خاتمه عملیات نیز ، مصالح تاریخی به پل شهرستان باز می‌گردد و این روند احتمالاً تا دو هفته آینده به پایان می‌رسد.

شایان ذکر است پل «شهرستان» یا پل «جی» یا پل «جسرحسین» قدیمی‌ترین پل اصفهان روی رودخانه زاینده رود است. این شاهکار معماری با ۱۰۵ متر طول و عرض پنج متر را در سال ۱۳۴۸ در فهرست آثار ملی ثبت شد.

دیرینگی پل جی به عصر ساسانیان بر می‌گردد و در دوره سلجوقیان به دلیل سیلاب رودخانه زاینده رود تعمیر شد. یک بار هم در دوره دیلمیان مرمت گشت که در طاق‌های آن علائم تعمیر قابل مشاهده است.

ارسال مطلب به دیگران :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *